Rozdział V

Miał być za tydzień, ale jest dziś :D
Tatuś był mądry i postanowił mi kopić bezprzewodówkę :D Kochanyy ;D
No ale nie zanudzam zapraszam do czytania! ;)

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Usłyszałam głos Carlosa, ale go olałam, zresztą Logan chyba też. Ale jednak delikatnie się odsunęłam.
- Przepraszam.. chyba nie powinienem..
- Nie, Logan..
- I tak bym prędzej czy później Ci powiedział. Rose.. ja się w Tobie zakochałem.
- Logan, bez powodu byś mnie raczej nie całował. - Zaśmiałam się.
- A Ty, bez powodu nie odwzajemniła byś pocałunku. - Powiedział i pokazał te swoje śnieżno białe perełki. - Rose.. może.. 
- Może?? - popędzałam go.
- Zostałabyś moją dziewczyną? - zapytał nieśmiało. Jak słodko kiedy facet jest nieśmiały. - pomyślałam. Nie wiedziałam co powiedzieć. Bo z jednej strony nie znam go aż tak dobrze. Ale z drogiej Logan jest opiekuńczy, słodki i można by tak było wymieniać w nieskończoność. Zamiast odpowiedziec, złożyłam na jego ustach pocałunek. - Czyli rozumiem, że tak. - Zaśmiał się.
- Jakiś ty mądry - Odpowiedziałam. - Może wracajmy do nich co? Bo pomyślą, że się tu pozabijaliśmy.
- Przecież Carlos nas widział. On długo nie wytrzyma bez wygadania się.
- Heh.. cały Carlos. - zaśmiałam się. Złapałam Logana za rękę i poszliśmy w stronę basenu.

- No i jak tam gołąbeczki? - zaśmiał się James.
- Carlos?! - krzyknął szatyn i zaczął gonic Latynosa.
- Ej! Rose! Opowiadaj! Jesteście razem?! - Krzyczała Vic na zmianę z Liz.
- Po pierwsze, to nie krzyczcie tak, bo stoję obok! - krzyknęłam. - Po drugie, tak jesteśmy razem. Carlos się wygadał?
- Taa. Cały on. Nasz kochany papla - powiedziała Vic, a my buchnęłyśmy śmiechem.
Resztę dnia spędziliśmy na rozdzielaniu chłopaków, gadaniem i wspólną zabawą.

Wstałam po siódmej. Zapewne wszyscy jeszcze spali. Poszłam się odśiwerzyc. Ubrałam się i zeszłam na dół. Było cicho, więc tak jak mówiłam. Wszyscy pewnie jeszcze spali. Postanowiłam, że zrobię tym śpiochom śniadanie. Hm.. Co by tu zrobic? - pomyślałam.
W lodówce nie było dużo, więc z tego co było zrobiłam jajecznicę. Wyjęłam wszystko co potrzebne i zabrałam się za gotowanie. Nagle poczułam czyjeś ręce na moich oczach.
-  Zgaduj.
- Logie wariacie. Wiem, że to ty. A teraz odsłoń mi oczy, chyba że chcesz jeśc spaloną jajecznicę.
- No dobra, dobra... - powiedział i pocałował w szyję. Chwilę później wszyscy siedzieli już przy stole, a ja z Loganem podaliśmy śniadanie. Logan potem musiał posprzątac za to, że mi przeszkodził.
- Ludzie, macie straszne pustki w lodówce.. Kto jedzie ze mną na zakupy? - zapytałam.
- My możemy - Odpowiedziały dziewczyny. - A wy chłopcy?
- My dziś na kręgle idziemy, więc odpadamy. - Powiedział James.
- Ja tam z wami nie idę.. Nie po tym, co było ostatnio. - Powiedział Logan. - Zostaje w domu.
- Heh.. no dobra. Chodźcie dziewczyny. - powiedziałam. Pojechałyśmy do najbliższego marketu. Kupiłyśmy to co potrzebne i miałyśmy wracac do domu, gdy nagle komuś zadzwonił telefon.
- Nie mój - powiedziałam
- Mój - powiedziała Liz. - Halo? (...) Ok. (...) Tak kotku, zaraz będziemy. (...) Jasne. (...) Ok pa.
- O co chodzi? - zapytałyśmy razem z Vic.
- Chłopaki mają dla nas niespodziankę i mamy przyjechac pod kręgielnie. A i wyciągnąc tego leniucha z domu. - po ostatnim zdaniu wybuchłyśmy śmiechem. - To chodźcie. Zapakowałyśmy zakupy i pojechaliśmy pod dom. 
- Ej dziewczyny. Wy jedźcie, a ja z Loganem podjedziemy zaraz. Muszę jeszcze po coś skoczyc do domu. - powiedziałam.
- Może pojedziemy z Tobą co?
- Nie. Dajcie zakupy i zaraz dołączymy do was z Loganem.
- Ok. 
Wzięłam z bagażnika zakupy i poszłam w stronę domu. 
- Już jes... - przerwałam. To co zobaczyłam było dla mnie szokiem. Na Loganie siedziała jakaś dziewczyna i go całowała. A on nawet się nie opierał. Rzuciłam torby na podłogę i wyszłam z domu.
- Rose! Czekaj! To nie tak jak myślisz! - Krzyczał Logan, ale ja go nie słuchałam. Zaczęłam biec. Wybiegłam poza dom. - Rose! Poczekaj! Proszę! - Chciałam przebiec na drugą stronę ulicy, ale nie zauważyłam nadjeżdżającego samochodu. - Rose!! - ostatnie co usłyszałam to pisk opon, a potem ciemnośc.
>>> 2 godziny wcześniej <<<
>>> Z perspektywy Logana <<<
- Heh.. no dobra. Chodźcie dziewczyny. - powiedziała Rose i poszła razem z dziewczynami na zakupy. Chwilę później poszli chłopacy, na te całe kręgle. Nie poszedłem z nimi bo znów miałbym złamane palce u nogi. Jak ostatnio byliśmy z chłopakami na kręglach, o mało co nie straciłem stopy. Poszedłem do salonu i włączyłem TV. Dziewczyn jeszcze nie było, a minęła dobra godzina odkąd wyszły. Nagle usłyszałem pukanie do drzwi. Myślałem, że to Rose z dziewczynami. Poszedłem otworzyc drzwi, ale zamiast Rose zobaczyłem kogoś innego.
- Hej Logie!!! - powiedziała i wskoczyła na mnie.
- Megan!! Zejdź ze mnie! - krzyczałem. Tak, Megan. Moja była dziewczyna. Wolała zostawic mnie i wszystko dla jakiegoś fagasa.. zerwała ze mną i powiedziała, że ma teraz lepszego chłopaka i odeszła. Przez tydzień nie mogłem się z tym pogodzic, ale wszyscy mi mówili że to zwykła dzi**a i w końcu się ocknąłem. A teraz ona znów tu jest.. - Czego ty jeszcze chcesz?!
 - Ciebie!! Logie, ja Cię przepraszam.. Nie chciałam Cię wtedy zranic.. Wybacz - powiedziała i zaczęła mnie całowac.
- Megan odjedź! Ten temat jest już dawno zamknięty. A teraz wynoś się stąd! - Powiedziałem, gdy cudem udało mi się od niej odlepic.
- Logan.. może wpuścisz mnie co? Pogadamy na spokojnie.
- Nie słyszałaś?! Wynoś się stąd! - ale za późno. Wepchała się do domu i rozsiadła na sofie w salonie. - No co tak stoisz? Chodź tu. Niechętnie, ale usiadłem obok niej. Wtedy wiedziałem, że popełniłem błąd.. gdy tylko zdążyłem usiąśc ta małpa zaczęła mnie całowac. W tym samym momencie usłyszałem jak ktoś wchodzi do domu.
- Już jes... - Usłyszałem Rose. Stała i patrzyła się jak Megan mnie całuje, a ja nie mogłem nic zrobic. Rzuciła torby i otworzyła drzwi. Zepchnąłem całą siłą ze mnie Megan i pobiegłem za Rose.
- Rose! Czekaj! To nie tak jak myślisz! - krzyczałem, ale ona mnie nie słuchała. Zaczęła biec. Wybiegła po za dom. - Rose! Poczekaj! Proszę! - Ona nadal mnie nie słuchała. Zaczęła biec na drugą stronę ulicy. Zauważyłem że niedaleko jedzie samochód. - Rose!! - za późno. Rose potrącił samochód. Podbiegłem do niej i zacząłem sprawdzac czy jeszcze żyje. Na szczęście tak, ale oddychała płytko. - Na co pan czeka?! Zadzwoń po karetkę a nie stoisz i się patrzysz!! - krzyczałem na tego faceta co ją potrącił. Podniosłem ją delikatnie, zobaczyłem że pod nią jest pełno krwi. - Kiedy przyjedzie ta cholerna karetka?! - krzyczałem z łzami w oczach.
- Zaraz będzie - odpowiedział ten ktoś.
- Logan!! Co tam się dzieje? - zapytała spokojnie Megan.
- Idź z tąd! To wszystko twoja wina! To przez Ciebie ona tu leży! Nie dośc już narozrabiałaś?! Spieprzaj stąd, albo zaraz ty wylądujesz pod jakimś samochodem!! - zauważyłem jak Megan odbiega ode mnie z płaczem. Usłyszałem sygnał karetki. Wstałem niosąc Rose na rękach. Nadal krwawiła. - Zatrzyma pan tą karetkę a nie stoi!!! Ona tu o życie walczy!!! Pan ma klapki na oczach?! - poniosło mnie. Chciałem przywalic temu facetowi. Karetka się zatrzymała, wysiadło z niej dwóch lekarzy.
- Co się dzieje? - zapytał jeden z nich.
- Potrącił ją samochód. Krawi. Zróbcie coś!!!
- Przynieś nosze! Szybko! - krzyknął do drugiego. Zaraz potem pojawił się z noszami. - Kim pan jest?
- Jej chłopakiem. - odpowiedziałem już spokojniej.
- A zna pan może jej rodzinę?
- Nie. Ona nie ma rodziny. Rodzice zginęli w wypadku. Ale teraz proszę! Zróbcie coś!
- Spokojnie. Pojedzie pan z nami. - Wsiadłem do karetki i pojechaliśmy. Trzymałem ją za rękę i prosiłem, żeby się obudziła. Gdy byliśmy już w szpitalu zadzwoniłem po resztę... 
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>.
Jakoś tak wyszło....
Wiem, nudne.. 
I jak zwykle proszę o zostawienie komentarza :)